Przejdź do głównej treści

Art Thinking

Program edukacyjny Fundacji Deloitte

Kreatywność, krytyczne myślenie, empatia, praca zespołowa – to obok umiejętności technologicznych, jedne z kluczowych kompetencji przyszłości. Założeniem programu Art Thinking jest rozwijanie ich poprzez inspirowanie się sztuką.

O programie

Do każdego filmu powstały scenariusze zajęć, prezentacje z materiałami uzupełniającymi oraz odnośniki do materiałów dodatkowych. Są one dostępne w zakładkach dotyczących poszczególnych skór.

Pomysły na prowadzenie zajęć


Materiały udostępniamy bezpłatnie nauczycielom i edukatorom zachęcając do wykorzystania ich podczas zajęć. Można wybrać jeden z tematów lub skorzystać z całej serii. Scenariusze zawierają wiele inspiracji związanych ze sposobem prowadzenia zajęć – jeden temat możemy wykorzystać jako pomysł na lekcję w ramach „zastępstwa”, lub jako kilkumiesięczny projekt szkolny.  

Do każdego tematu znajdziecie następujący zestaw materiałów:

  • Film – 10 odcinków (15-20 min) do wyboru w podziale na poszczególne skóry
  • Scenariusz zajęć – z opcjami do wyboru – 1 lekcja lub dłuższy projekt
  • Prezentacja inspiracyjna – z materiałami uzupełniającymi
  • Tematy do dyskusji – które można podjąć w klasie po obejrzeniu filmu, zamiast scenariusza

Scenariusze zostały przygotowane w oparciu o pilotaż programu i zebrane informacje zwrotne od uczniów i od nauczycieli. Nie narzucamy jednej formy prowadzenia zajęć. Staramy się podsuwać pomysły zostawiając edukatorowi i uczniom dowolność w wyborze technik i sposobów działania związanych z danym tematem.

 

Swoboda wypowiedzi i otwartość
 

To, na czym nam zależy i o co prosimy, to by przy okazji prowadzenia zajęć stwarzać uczniom przestrzeń do swobodnej wypowiedzi, dzielenia się swoimi odczuciami i przemyśleniami. Przygotowując się do tego projektu, podczas badań focusowych z nastolatkami usłyszeliśmy, że w szkole bardzo rzadko mają taką możliwość, że nikogo nie interesuje, co myślą, albo jak postrzegają dany temat. Kreatywność rodzi się w wyniku swobodnej wymiany myśli i poglądów, w atmosferze zaufania, otwartości i braku oceniania. Bardzo zależy nam, by podczas zajęć Art Thinking panowała taka atmosfera, dlatego rekomendujemy poświęcenie pierwszych minut na wypracowanie wspólnego kontraktu pracy na tych zajęciach.

 

Cel projektu


Naszą ambicją jest wspieranie rozwoju osobistego i kształtowanie indywidualnego kodu estetycznego poprzez doświadczanie sztuki. Liczymy, że tego typu zajęcia pozwolą uczestnikom na wyrażanie emocji w sposób niekiedy trudny do ujęcia słowami, na rozwijanie kreatywności, budowanie nowych relacji czy po prostu zapewnienie relaksu i redukcję stresu.

W Szwajcarii uruchomiono program, który pozwala lekarzom wystawiać pacjentom recepty na wizyty w muzeum, bo jak wynika z licznych badań, obcowanie ze sztuką ma pozytywny wpływ na samopoczucie i redukuje stres. Wizyta w muzeum to również dobry sposób na aktywność fizyczną i walkę ze społeczną izolacją. Zachęcamy zatem, by zajęcia Art Thinking stały się również punktem wyjścia do szerszego eksplorowania przestrzeni miejskiej w poszukiwaniu sztuki, odkrywaniu kolorytu lokalnego otoczenia.

Art Thinking | Sztuka znajdowania szczęścia


Odcinek wprowadzający

Pierwsza skóra to naturalna powłoka ciała, „pierwotne ubranie” noszone przez całe życie, które może stać się partnerem w kształtowaniu własnego wizerunku.

Pierwszą skórę możemy rozumieć dosłownie i metaforycznie. To zarówno powierzchnia ciała, największy organ, który łączy nas z otoczeniem, jak i nastawienie do siebie samego i otoczenia. Odsłonięte ciało to intymna część naszej relacji ze sobą i z naturą. Właśnie tę relację badał artysta, tworząc koncepcję pierwszej skóry. 

 

Temat lekcji: Tatuaż i sztuka na własnej skórze

Mogę myśleć o ciele w sposób uważny i czuły. Ozdabiać. Stosować makijaż, malować henną, pisać na skórze. Zmienić fryzurę i wygląd. W eksperymentach body painting mogę dać się zamalować dla potrzeb zabawy lub iluzji.

Temat lekcji: Tatuaż i sztuka na własnej skórze

Mogę myśleć o ciele w sposób uważny i czuły. Ozdabiać. Stosować makijaż, malować henną, pisać na skórze. Zmienić fryzurę i wygląd. W eksperymentach body painting mogę dać się zamalować dla potrzeb zabawy lub iluzji.

Tatuaż oraz piercing modyfikują ciało w sposób trwały, czasem ostentacyjny. Mówią o tym, co dla mnie ważne i o czym nie chcę zapomnieć. Tworzą znaki rozpoznawcze. Wkraczają w obszar sztuki, jak Tim 2006.  

Podobają Ci się materiały? Podziel się z nami swoimi wrażeniami. Chętnie przyjmiemy informację zwrotną, jak udały się zajęcia na podstawie naszych scenariuszy.

Zapraszamy do kontaktu: fundacjadeloitte@deloittece.com

  • Co lubisz w swoim ciele? Czy i jak o nim myślisz na co dzień?
  • Czy tatuaż/zdobienie ciała może być sztuką?
  • Dlaczego ludzie od wieków chcą zdobić swoje ciała?
  • Jaka jest relacja między dziełem sztuki a aktualnie obowiązującą koncepcją piękna?
  • „Nie ładne co ładne, ale co się komu podoba…” – co myślicie o tym stwierdzeniu?
  • Czym można zdobić swoje ciało? Dlaczego chcemy to robić?
  • Czy na pewno o gustach się nie dyskutuje?
  • Czy istnieje artysta bez odbiorców (np. ukryty tatuaż, poeta szufladowy)?
  • Jak to jest z tą komercją (tatuaż ginie wraz z właścicielem)?
  • Kto jest właścicielem sztuki? Odbiorca, autor, czy może osoba wytatuowana?
  • Gdzie kończy się usługa a zaczyna sztuka?

"Robiąc tatuaż, myślę o tym w ten sam sposób, jak malując na płótnie. Zagęszczam płaszczyznę, jakbym malował ołówkiem na kartce, czuje się wtedy, że to mój tatuaż a nie praca zrobiona mechanicznie"

- Mateusz Sarzyński

Mateusz Sarzyński - grafik, malarz, laureat konkursu Artystyczna Podróż Hestii 2018. Tatuażysta związany z artystycznym środowiskiem Krakowa.

Druga skóra pozwala realizować oryginalne pomysły. Ubiór może być pochwałą dla naszej różnorodności oraz łączyć z czwartą skórą – wyrażać tożsamość, przynależność do grup, przekonania i poglądy.

Temat lekcji: Moda, sposób na wyrażanie siebie

Efekt pierwszego wrażenia trwa kilka sekund. W tym czasie zdobywam wstępną akceptację otoczenia lub nie. Znaczna część sukcesu zależy od tego, co mam na sobie. Od tego, jak prezentuję siebie w mediach społecznościowych. 

Kultura selfie przenosi sztukę stroju z czerwonych dywanów na ulice. Zasila zbiorową wyobraźnię milionami obrazów i pomysłów na kreowanie własnego wizerunku. Sięga po wirtualne awatary i upiększające aplikacje. Na styku technologii ze sztuką powstaje nowy wspaniały świat. Świat digital fashion.

Podobają Ci się materiały? Podziel się z nami swoimi wrażeniami. Chętnie przyjmiemy informację zwrotną, jak udały się zajęcia na podstawie naszych scenariuszy.

Zapraszamy do kontaktu: fundacjadeloitte@deloittece.com

  • Jak ubralibyście się, żeby poczuć się w 100% sobą? O czym myślicie wybierając ubranie na dany dzień? Co Wami kieruje?
  • Jak rozumiecie powiedzenie: „Pierwsze wrażenie robi się tylko raz”? Co o nim myślicie? Czy zdarza się Wam oceniać wygląd innych? Dlaczego?
  • Czy według Was ubiór może być sztuką? Dlaczego niektóre ubrania uznajemy za sztukę, a inne nie?
  • Jak manifestujecie swój wizerunek w mediach społecznościowych? Czy to sprawia, że jesteście artyst(k)ami?
  • Wyrażanie swojej tożsamości w metaversie – gdzie przebiega granica między światem wirtualnym a rzeczywistością?
  • Czy digital fashion to raczej usługa czy sztuka?
  • A co z modą jako taką - kiedy jest sztuką? Czy tylko na wybiegu, czy również na ulicy?
  • Jak sytuacja ekonomiczna, kulturowa, polityczna wpływa na style ubierania się?

"Czy te ubrania są w faktycznym świecie niemożliwe? Tak. To jest siła projektowania w 3D, że można zrobić praktycznie wszystko. Mogą być drugą skórą albo milionem kwiatów, być wszystkim, co sobie wymarzę"

- Katarzyna Kanturska, Nueno

Nueno - cyfrowy dom mody z siedzibą w Warszawie. Łączy własną markę odzieżową z eksperymentami laboratoryjnymi oraz kreatywnymi usługami.

Trzecia skóra, czyli dom i własna przestrzeń, jest dla Hundertwassera szczególnie ważna. Autor omawianej teorii był jednocześnie architektem i aktywistą – postulował, by systemy mieszkalne były jak najbardziej przyjazne człowiekowi i naturze. Swoje poglądy wyrażał w głośnych manifestach. W „Manifeście pleśni” głosił, że tylko natura (którą symbolizuje pleśń) jest w stanie uleczyć architekturę. W związku z tym, że linia prosta nie występuje w przyrodzie prawie w ogóle, projekty architektoniczne Hundertwassera były pełne krzywizn, falistych i kolorowych fasad, nieregularnie umiejscowionych okien, dachów porośniętych roślinnością. Z kolei w manifeście „Prawo Twojego okna – Twój obowiązek wobec drzewa” artysta postulował prawo każdej osoby do kształtowania swojego gustu i wyrażania go w swoim mieszkaniu, a także – do zapraszania do niego roślinności. 

Temat lekcji: Definiowanie siebie przez przestrzeń

Sztuka buduje indywidualny klimat wnętrza. Rozwija kolekcjonerskie pasje i otwiera nowe horyzonty. Brak miejsca też przestaje już być przeszkodą. Powstają wirtualne galerie i obiekty sztuki, które można nabyć wraz z certyfikatem NFT, a nowa przestrzeń dla eksperymentów wizualnych to własny kąt cyfrowej rzeczywistości otwarty na niczym niespętane pola wyobraźni. 

Podobają Ci się materiały? Podziel się z nami swoimi wrażeniami. Chętnie przyjmiemy informację zwrotną, jak udały się zajęcia na podstawie naszych scenariuszy.

Zapraszamy do kontaktu: fundacjadeloitte@deloittece.com

  • Co zmieniło się w Twoim postrzeganiu? Czy inaczej patrzysz na to jak wygląda Twoje najbliższe otoczenie – Twój dom, Twoja przestrzeń do nauki?
  • W jaki sposób wyrażacie swoją tożsamość w przestrzeni, w której mieszkacie? Czy coś Was w tym ogranicza?
  • Jak wyglądałby Wasz pokój, gdyby nic Was nie ograniczało?
  • Jaki jest udział poszczególnych członków rodziny w urządzeniu wnętrza, w którym mieszkacie?
  • Co to znaczy, że „ktoś ma dom jak muzeum”?
  • W jakich wnętrzach czujemy się przytulnie i dobrze? A w jakich obco i nieswojo?
  • Jak nasz charakter i osobowość wpływają na nasz dom (np. sterylna czystość, mania zbieractwa)?
  • Czy można mieć za dużo obrazów w domu? Jak bohater filmu radzi sobie z przestrzenią u siebie?

"Sztuka jest wpisana w nasze życie i czy ją dostrzeżemy, to jest kwestia indywidualna" 

- Michał Borowik 

Michał Borowik - kolekcjoner, absolwent Marketingu na Wydziale Zarządzania na Uniwersytecie Warszawskim. Współpracuje z polskimi i zagranicznymi galeriami sztuki. Interesuje się pracami młodych artystów, promując je na rynku światowym. Jego kolekcja młodej sztuki jest wyróżniana przez znaczące międzynarodowe i polskie media, w tym w kolejnych edycjach BMW Art Guide. Korzysta z najnowszych strategii marketingowych kultury. Autor i inicjator akcji polishartnow.com.

Temat lekcji: Odkrywanie swojego miejsca wytchnienia

Biofilia to potrzeba przebywania w naturalnej przestrzeni, wśród roślin. Biofilne otoczenie, projektowane przez specjalistów, ułatwia powrót do zdrowia, wypoczynek lub skupienie.

Zielone ściany oraz kompozycje z mchów i roślin stabilizowanych spotyka się w galeriach handlowych, stacjach metra jak i w domach. Samowystarczalne “biosfery pod szkłem” trafiają na parapety naszych mieszkań jako inspiracje do tworzenia własnych metafizycznych mikro-krajobrazów. Zachęcają do adoptowania roślin i przyjaźnienia się z nimi, do podejmowania eksperymentów florystycznych, tworzenia własnych rajskich ogrodów.

Podobają Ci się materiały? Podziel się z nami swoimi wrażeniami. Chętnie przyjmiemy informację zwrotną, jak udały się zajęcia na podstawie naszych scenariuszy.

Zapraszamy do kontaktu: fundacjadeloitte@deloittece.com

  • Czy florysta może być artystą? Gdzie kończy się usługa, a zaczyna sztuka?
  • “Pomysły na bukiety wychodzą z serca” to słowa Lucyny. Jak myślicie, czy zawsze sztukę tworzymy z serca? Czy z czasem tworzymy ją “maszynowo”?
  • Czy można tworzyć sztukę “nie od serca”?
  • Dlaczego lubimy otaczać się roślinami? Co powoduje, że czujemy się wśród nich dobrze?
  • Dlaczego dajemy kwiaty w prezencie?
  • Romantyczna dusza, a wrażliwość na przyrodę
  • Martwa natura – jak myślicie, skąd wzięło się to określenie?
  • Czy pasja może stać się pomysłem na życie / biznes?

"Moje pomysły tworzą się najpierw bliżej serca, a potem dopiero w głowie. Czasami mam wizję we śnie."

- Lucyna Schumacher-Gebhard

Lucyna Schumacher-Gebhard - aktywistka społeczna i bizneswoman, związana ze środowiskiem Wrocławia, kreatorka miejsca coworkingowego pod nazwą Fabryki Sensu, liderka agencji kreatywnej GebhardGroup, założycielka kobiecego klubu Soroptimist Wratislavia, twórczyni popularnych botanicznych kawiarni Kwiaty Kawy. Inicjatorka wielu wydarzeń kulturalnych z kwiatami w tle. Florystka.

Temat lekcji: Sztuka ulicy, pamięć dzielnicy

Gdzie jest „moje” miejsce na Ziemi? Czy tu, gdzie aktualnie mieszkam? A może w przeszłości, za którą tęsknię albo w przyszłości, o jakiej marzę? Sztuka ulicy wkracza na tereny zaniedbane, opuszczone albo po prostu nijakie, by je oswoić. Otula ciepłymi wzorami „zbombardowane włóczką” drzewa, rośliny zasiane przez ogrodniczych partyzantów porastają jałowe wcześniej przestrzenie.

Murale i graffiti nadają zwyczajnym miejscom nowe znaczenia. Opowiadają, uczą, budują wspólnotową pamięć oraz poczucie więzi. Sprawiają, że przestrzeń przestaje być obca.

Podobają Ci się materiały? Podziel się z nami swoimi wrażeniami. Chętnie przyjmiemy informację zwrotną, jak udały się zajęcia na podstawie naszych scenariuszy.

Zapraszamy do kontaktu: fundacjadeloitte@deloittece.com

  • Po co nam sztuka w przestrzeni publicznej? Czym się różni od sztuki w galeriach i muzeach?
  • Czy sztuka powinna być zaangażowana w kwestie publiczne i polityczne? Dlaczego tak, dlaczego nie?
  • Co chcielibyście wyrazić w przestrzeni publicznej? W jaki sposób?
  • Jak sztuka w przestrzeni miejskiej może opowiadać historię?
  • Mural – ozdoba budynku?
  • Reklama w formie muralu - usługa czy dzieło artysty?
  • Czy grafitti/wandalizm na murach to sztuka?
  • Czy sztuka może być formą promocji lokalnych władz? Firm?
  • Żyjemy w świecie online – czy sztuka w przestrzeni publicznej nie jest przeżytkiem?
  • Czy ładne odnowienie elewacji też można nazwać sztuką?
  • Wymiary sztuki – wielkoformatowa, mała? Czy przełożenie małego projektu na duży format (np. budynek) jest odtwórstwem, czy sztuką?

"Mural w mieście jest sposobem opowiedzenia jakieś historii"

- Adam Walas

Adam Walas - rysownik, malarz, artysta grafik, twórca murali. Absolwent Wydziału Grafiki na warszawskiej ASP; obecnie asystent na studiach doktoranckich oraz nauczyciel sztuk wizualnych w liceum. Należy do kolektywu Xolor, zajmującego się realizacją murali w Warszawie. Laureat wielu prestiżowych nagród i wyróżnień.

Temat lekcji: Ja i moja przestrzeń publiczna

Na codziennych ścieżkach potrzebujemy również nowych, własnych symboli. Sztuki zrozumiałej i różnorodnej, ale też poruszającej sumienia, prowokującej do myślenia, zajmującej stanowisko w sprawach dla nas ważnych.

Popularność portali społecznościowych świadczy o tym, jak wielkie znaczenie ma dla nas poczucie więzi. Kiedy jednak dzieje się coś naprawdę ważnego, chcemy być razem, malujemy transparenty i spotykamy się pod pomnikami wielkiej przeszłości.

Na codziennych ścieżkach potrzebujemy również nowych, własnych symboli. Sztuki zrozumiałej i różnorodnej, ale też poruszającej sumienia, prowokującej do myślenia, zajmującej stanowisko w sprawach dla nas ważnych.

Podobają Ci się materiały? Podziel się z nami swoimi wrażeniami. Chętnie przyjmiemy informację zwrotną, jak udały się zajęcia na podstawie naszych scenariuszy.

Zapraszamy do kontaktu: fundacjadeloitte@deloittece.com

  • Po co nam sztuka w przestrzeni publicznej? Czym się różni od sztuki w galeriach i muzeach?
  • Czy sztuka powinna być zaangażowana w kwestie publiczne i polityczne?
  • Czy w naszej miejscowości są jakieś przykłady sztuki w przestrzeni publicznej? Co wyrażają, jakie emocje w Was wywołują?
  • Gdybyście mieli opracować rzeźbę oddającą charakter naszej miejscowości, co by przedstawiała? Gdzie mogłaby stanąć?
  • Transparenty na manifestacjach, protestach i zgromadzeniach publicznych – czy to jest sztuka?
  • Czy media społecznościowe to rodzaj przestrzeni publicznej, w której można wyrażać siebie? Dlaczego tak, dlaczego nie?
  • Gdzie przebiega granica pomiędzy wolnością sztuki a wolnością drugiego człowieka?
  • Co sądzisz o tezie, że sztuka publiczna powinna być finansowana przez władzę?

"Możemy zadać sobie pytanie, po co właściwie nam ta sztuka w przestrzeni publicznej? Zmusza nas do poszukania naszej własnej, indywidualnej odpowiedzi, o czym w ogóle jest ta praca i co my w niej odnajdujemy"

- Piotr Sarzyński.

Piotr Sarzyński - z wykształcenia socjolog, z zawodu dziennikarz, krytyk sztuki, autor książek takich, jak: Przewodnik po rynku malarstwa czy Wrzask w przestrzeni. Dlaczego w Polsce jest tak brzydko? poświęconych sztuce i jej kontekstom społecznym. Od 1986 roku współpracuje jako krytyk sztuki z tygodnikiem Polityka; współautor i współprowadzący wielu programów telewizyjnych. Odznaczony medalem Gloria Artis.

Temat lekcji: Przestrzeń wokół mnie

Kreatywne środowisko pracy staje się rodzajem całościowego dzieła sztuki. Łączy elastyczne zarządzanie przestrzenią z architekturą budynku, jego otoczeniem, aranżacją wnętrz oraz zieleni. Z drugiej strony podejmuje się działania polegające na promowaniu marki przez sztukę.

Obecność dzieł uznanych twórców dodaje firmie prestiżu, podobnie jak odwaga w promowaniu młodych artystów. Art branding wkracza też w dziedzinę mody, designu, fotografii, słowem ─ kreowania wizerunku firmy na każdej płaszczyźnie komunikacji.

Podobają Ci się materiały? Podziel się z nami swoimi wrażeniami. Chętnie przyjmiemy informację zwrotną, jak udały się zajęcia na podstawie naszych scenariuszy.

Zapraszamy do kontaktu: fundacjadeloitte@deloittece.com

  • Po co nam sztuka w szkole? Czy jest obecna?
  • Czy otaczające nas środowisko ma wpływ na to, jak się uczymy, pracujemy? Czy oddziałuje ono na naszą produktywność, skupienie na wykonywanym zadaniu?
  • Gdybyście mogli urządzić swoją szkołę od podstaw, jak by wyglądała? Co by się w niej znalazło?
  • Czy budynek musi być ładny? Czy ma tylko spełniać swoją określoną funkcję?
  • Po co ktoś staje się mecenasem sztuki?
  • Jakie cechy powinien mieć mecenas sztuki?
  • Jaka jest rola mecenasa w życiu artysty?
  • Czy łatwo zostać artystą, szczególnie w młodym wieku?
  • Czy chciałbyś chodzić do takiej szkoły/uczelni, jak Liceum Da Vinci w Poznaniu? Dlaczego tak, dlaczego nie?
  • Dlaczego każdy z nas inaczej postrzega sztukę? Czy jest jeden właściwy sposób, aby widzieć ją jako piękną, atrakcyjną?
  • Dwuznaczność w sztuce – czy sztuka zawsze mówi do nas wprost? Czy każda sztuka musi być zrozumiała?
  • Czy do powstania sztuki zawsze potrzeba pieniędzy?
  • Czy sam budynek może być dziełem sztuki? Czy samo płótno może być sztuką?

"Sztuka zmienia wszystkich. Możliwość obcowania ze sztuką zmienia poglądy, sposób myślenia, kreatywność" - Piotr Voelkel

Piotr Voelkel – wizjoner, mecenas kultury i sztuki, kolekcjoner. Inicjator Fundacji VOX-Artis, prywatnych szkół wyższych Collegium Da Vinci i School of Form oraz Uniwersytetu SWPS w Warszawie. Kreator Concordia Design oraz biurowca Bałtyk, będącego przykładem całościowego dzieła sztuki. Promuje Poznań jako wyjątkowe miejsce na mapie świata, udostępniając w przestrzeni miasta efekty swojej aktywnej współpracy i wsparcia dla artystów i twórców z różnych obszarów sztuki.

Temat lekcji: Protest obywatelski

– Jesteśmy zagrożonym gatunkiem! – wołali uczestnicy Młodzieżowych Strajków Klimatycznych. Na całym świecie sztuka ekologicznie zaangażowana łączy się i przenika z różnymi formami aktywizmu klimatycznego. Rozwijają się nurty sztuki zrównoważonej, odpowiedzialnej środowiskowo, czy sztuki życia na zniszczonej planecie. 

Artyści poruszają kwestie globalnego ocieplenia. Formy obywatelskiego sprzeciwu mogą być wolne od elementów perswazji lub kontestacji. Mogą służyć porozumieniu bez przemocy, afirmować życie w jego zagrożonej postaci.

Podobają Ci się materiały? Podziel się z nami swoimi wrażeniami. Chętnie przyjmiemy informację zwrotną, jak udały się zajęcia na podstawie naszych scenariuszy.

Zapraszamy do kontaktu: fundacjadeloitte@deloittece.com

  • Czym jest pasja?
  • Artysta - zawód czy hobby?
  • Czy artysta może tworzyć tylko “do szuflady”? Co, jeżeli nie da się “wyżyć” ze sztuki?
  • “Natchnienie wypływa z warsztatu” - jak rozumiesz słowa Tomariana? Czy technika zabija kreatywność, czy wręcz przeciwnie?
  • Inspiracją dla Tomariana były płetwale błękitne - gatunek wielorybów, którego populacja zmniejszyła się z winy człowieka. Czy w Waszym otoczeniu występuje coś, co zainspirowałoby Was do wyrażenia Waszych emocji za pomocą sztuki?
  • Czemu natura inspiruje artystów? Czym natura inspiruje Was?
  • Dlaczego każdy z nas inaczej postrzega i odczuwa sztukę?
  • Czy odwzorowanie mniejszego projektu na większym płótnie jest sztuką? Czy matematyczne rozrysowanie dzieła może być punktem wyjścia do kreatywnych działań?
  • Tomarian mówi, że sztuka jest dla niego sposobem na radzenie sobie z emocjami. Jak myślicie, dlaczego tak jest?

„To jest więcej niż pasja, to jest życie. Ja próbowałem się kilka razy od tego odkleić, ale się nie da. Tej skóry się nie da zrzucić, nawet jeśli niekiedy uwiera."

- Tomarian Dragnus

Tomarian Dragnus - człowiek wielu pasji oraz zawodów, absolwent Międzynarodowej Szkoły Nauk Politycznych w Katowicach. Od 2003 roku maluje naturalnej wielkości Wieloryby Pokoju. Podobne motywy występują też w jego innych pracach malarskich.

Temat lekcji: Sztuka ratuje świat

Z roku na rok kurczy się rajski ogród Ziemi. Powody są różne. Artyści od lat wskazują na rosnący problem odpadów. Potrafią powołać do życia armię Ludzi Śmieci, która podbija świat. Z resztek tkanin tworzą patchworkowe postacie i makaty ze zniszczonych mebli powstają dzieła eko-przyjaznej sztuki. 

Architekci krajobrazu oferują inne formy upcyclingu. Odzyskują nieużytki, dachy, martwe betonowe przestrzenie. Zmieniają w je fortece Natury, tworząc ramy dla swobodnej ekspansji roślin. Sztuka ziemi ingeruje w otoczenie w sposób równie ograniczony. Ma zachwycić i zniknąć. A wszystkie te rodzaje wrażliwości łączy empatia.

Podobają Ci się materiały? Podziel się z nami swoimi wrażeniami. Chętnie przyjmiemy informację zwrotną, jak udały się zajęcia na podstawie naszych scenariuszy.

Zapraszamy do kontaktu: fundacjadeloitte@deloittece.com

  • Czy sztuka może pomóc w walce z kryzysem klimatycznym? W jaki sposób?
  • Czy ingerencje ludzi w środowisko można uznać za rodzaj sztuki? Czy przedmioty zrobione z plastiku/metalu/materiałów recyklingowych mogą być sztuką? Gdzie przebiega granica między tym co jest a co nie jest sztuką?
  • Co Was inspiruje w środowisku naturalnym, które Was otacza?
  • Czy potraficie wymienić jakieś przykłady dzieł sztuki zainspirowane środowiskiem?
  • Jedną z inspiracji dla Ewy Dąbrowskiej były żółwie morskie, które połknęły plastik. Czy w Waszym otoczeniu występuje coś, co zainspirowałoby Was do wyrażenia Waszych emocji za pomocą sztuki?
  • Ewa Dąbrowska mówi, że współodczuwanie jest dla niej fundamentem sztuki. Jak to rozumiecie? Czy zgadzacie się z tym stwierdzeniem?

"Gdyby człowiek kierował się empatią w życiu to mamy szansę, aby ten świat stał się miejscem lepszym do życia dla nas i dla innych istot"

- Ewa Dąbrowska

Ewa Dąbrowska - rzeźbiarka, autorka instalacji w typie trash art, upcycling oraz land art, łączy wszystkie te rodzaje wrażliwości. Zwróciła na siebie uwagę projektem o nazwie homo empaticus. Kręci wideoklipy z własną muzyką i śpiewem. Wierzy, że nadzieja jest w nas - ludziach, którzy potrafią zerwać pęta ograniczeń, wyjść poza szklane gabloty własnych światopoglądów. Ludziach, którzy potrafią się otworzyć na jedność.

Partnerzy projektu


Art Thinking to autorski projekt Fundacji Deloitte, która w procesie twórczym zaprosiła do współpracy:

  • Fundację Hermansdorferów Top Modern Art – koncepcja artystyczna, nagrania filmów, konsultacje merytoryczne.
  • Centrum Edukacji Obywatelskiej – pilotaż programu, przetestowanie scenariuszy lekcji, rozbudowa materiałów edukacyjnych

Twórcy filmów:
Reżyseria: Andrzej Słodkowski
Scenariusz i koncepcja całości: Fundacja Hermansdorferów Top Modern Art: Alina Drapella-Hermansdorfer, Magdalena Mielnicka
Współpraca i opracowanie scenariuszy zajęć: Fundacja Deloitte: Mariusz Bonna, Halina Frańczak, Agata Lipiec, Agata Majos, Adam Mariuk, Miłosz Piróg, Marta Tomczyszyn, Dobrochna Wronowska
Zdjęcia: Marek Słodkowski
Kierownictwo produkcji: Piotr Przybysławski
Montaż: Karol Ligocki, Mateusz Stachowiak
Muzyka: audiojungle.net, stockmusic.com
Postprodukcja dźwięku: Kineskop Studio
Producent wykonawczy: Elżbieta Ciszewska-Słodkowska
Wyprodukowano przez: Słodkowski Holding Sp. z o.o.

Autorzy materiałów edukacyjnych i pomysłów kreatywnych na prowadzenie zajęć:
Małgorzata Minchberg - Artystka wizualna, rzeźbiarka
Stefan Paruch - doktor sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych
Margo Minkevich - artystka wizualna
Marzena Królczyk – nauczycielka
Jolanta Tinel-Bańczyk - nauczycielka
Paulina Łuczak - nauczycielka
Aleksandra Jankowiak – CEO
Karolina Giedrys- Majkut – CEO
Karolina Kaczorek – CEO
Jan Bliźniak - CEO
Agata Lipiec – Fundacja Deloitte
Marta Piasecka – Fundacja Deloitte
Joanna Paul – Deloitte
Katarzyna Zielińska - Deloitte
Aleksandra Witek – Łojewska - Deloitte
Anastasiya Tsikhankova - Deloitte

Materiały wizualne i motywy graficzne:
Dorota Chacińska - Deloitte
Ada Strzelczyk - Deloitte

Did you find this useful?

Thanks for your feedback