Sprzedaż towarów prowadzona za pośrednictwem placówki położonej zagranicą, może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym także w tym państwie.
Spółki zajmujące się produkcją lub dystrybucją towarów podlegają opodatkowaniu CIT w państwie swojej siedziby. Jeśli jednak towary składowane są w magazynie położonym w innym państwie, część dochodu ze sprzedaży może być opodatkowana także w tym państwie. Dotyczy to zarówno sytuacji, w których odbiorcami są podmioty z państwa, w którym siedzibę ma sprzedający, jak i klienci zagraniczni. Przykładowo, jeżeli polski eksporter mebli sprzedaje swoje produkty za pośrednictwem centrum dystrybucyjnego w Czechach, to dochód z takiej sprzedaży może podlegać opodatkowaniu również w kraju naszych południowych sąsiadów.
Żeby uniknąć sytuacji, w których ten sam dochód przedsiębiorcy podlega podwójnemu opodatkowaniu, zainteresowane państwa zawierają porozumienia dwustronne, w których określają jakie kategorie dochodów będą opodatkowane w państwie siedziby spółki, a jakie w państwie prowadzenia działalności. Większość zawartych przez Polskę umów międzynarodowych przewiduje, że zyski rodzimych przedsiębiorców z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium innego państwa za pośrednictwem stałej placówki (np. wynajętego magazynu) mogą podlegać opodatkowaniu w tym państwie. W zależności od postanowień konkretnej umowy, dochód będzie w Polsce zwolniony z CIT, albo też polski podatnik będzie mógł zaliczyć podatek zapłacony zagranicą na poczet zobowiązania należnego w Polsce.
Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidują jednak wyjątki od zasady opodatkowania dochodu w państwie prowadzenia stałej placówki. Jeżeli producent wykorzystuje taką placówkę wyłącznie do wykonywania czynności o charakterze pomocniczym w stosunku do swojej głównej działalności to obowiązek podatkowy zagranicą nie powstanie.
Warto w tym miejscu wskazać, że wielu dystrybutorów mających siedzibę zagranicą dostarcza towary polskim klientom za pośrednictwem magazynów zlokalizowanych na terytorium Polski. Zagraniczni przedsiębiorcy rezygnują przy tym z prowadzenia własnego magazynu i nie zatrudniają w Polsce pracowników na stałe. Magazyny prowadzone są często przez podmioty trzecie, w formie tzw. składów konsygnacyjnych, a transportem towarów do klienta zajmują się niezależne firmy spedycyjne.
Zgodnie z jednolitą linią interpretacyjną organów podatkowych, taki sposób prowadzenia w Polsce działalności gospodarczej nie skutkuje dla zagranicznego dystrybutora powstaniem obowiązku podatkowego w Polsce (przykładowo: interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie odpowiednio z 2 czerwca 2016 r. – sygn. IPPB5/4510-397/16-2/RS; 4 kwietnia 2016 r. - IPPB5/4510-55/16-8/RS, czy 1 marca 2016 r. - IPPB5/4510-1184/15-5/RS).
W tym miejscu warto jednak zaznaczyć, że OECD, w wydanym niedawno opracowaniu dotyczącym przeciwdziałania unikaniu opodatkowania i nieuczciwej dystrybucji dochodów (tzw. BEPS), zmieniła podejście odnośnie miejsca opodatkowania dochodów z działalności dystrybucyjnej. W świetle proponowanych rozwiązań, przedsiębiorcy korzystający ze składu konsygnacyjnego położonego zagranicą, powinni być również opodatkowani w tym państwie.
Jakkolwiek rekomendacje BEPS nie stanowią wiążących rozwiązań prawnych, to należy wskazać, że mogą one przyczynić się do zmiany obecnie korzystnego stanowiska organów podatkowych. W tym zakresie wskazane może być uwzględnienie powyższego ryzyka przy podejmowaniu przedsięwzięć gospodarczych z użyciem składu konsygnacyjnego lub magazynu zagranicą.