Obywatele świata. Globalna perspektywa działania
Od samego początku Deloitte współpracował z klientami na całym świecie. Ta globalna perspektywa zaowocowała powstaniem międzynarodowej sieci firm członkowskich, działającej obecnie w 150 krajach i terytoriach.
Deloitte 175
Razem świętujmy naszą rocznicę – 175 lat wywierania wpływu na otoczenie.
Po ponad 40 latach od swojego powstania londyńska firma Williama Welcha Deloitte'a wciąż miała tylko jedno biuro. Mimo to prowadziła audyty firm działających w Stanach Zjednoczonych Ameryki, w Ameryce Łacińskiej, Australii i Chinach.
„Czuję się niemal zmuszony ukrywać fakt Pana bytności w Afryce, ponieważ obawiam się, że może Pan tam otrzymać więcej zleceń“ – pisał John George Griffiths, partner Deloitte, w liście wysłanym w 1888 roku do Edwarda Adamsa. Sam Griffiths jeździł do Paryża dwa razy w roku, aby badać księgi jednego z klientów, a Nowy Jork odwiedził w tym samym roku, w którym Adams udał się do Południowej Afryki. Dwa lata później firma Deloitte otworzyła swoje pierwsze międzynarodowe biuro przy Wall Street.
Od tego czasu globalny zasięg Deloitte dynamicznie się zwiększał. Przed wybuchem I wojny światowej w 1914 roku firma miała już biura w Argentynie, Meksyku, Brazylii, Kanadzie, na Kubie i na wyspie Jawa (w ramach joint venture z George A. Touche & Co. – było to pierwsze formalne połączenie Deloitte i Touche), a także w Afryce Południowej i w Rodezji Południowej (przyszłe Zimbabwe). Zlecenia napływały również z Irlandii, Norwegii, Indii, Egiptu, Chile i z Singapuru.
Strukturę nowych jednostek można opisać jako sieć powiązanych firm, z których każda ma własnych partnerów. Biuro w Nowym Jorku miało niebawem stać się centrum sieci biur w Ameryce Północnej. W ślady Amerykanów wkrótce poszły firmy stowarzyszone w Europie i na południu Afryki.
W tym okresie podmioty, które potem stały się częścią Deloitte, dążyły do własnej globalnej ekspansji. Haskins & Sells jako pierwsza amerykańska firma księgowa otworzyła biuro w Londynie w 1901 roku, a w ciągu następnych 25 lat założyła kolejne placówki w Chinach i na Filipinach. W 1925 roku Deloitte i Haskins & Sells połączyły oddziały w Kanadzie, na Kubie i w Meksyku, a pięć lat później utworzyły spółki joint venture w Europie, w Ameryce Południowej i Afryce Południowej. Fuzja obu firm nastąpiła w 1952 roku, co zapoczątkowało okres intensywnego globalnego rozwoju – w 1955 roku otwarto pierwsze biuro w Tokio (firma Tohmatsu Awoki & Co. powstała trzynaście lat później, w 1968 roku).
W tym samym czasie firma Touche Ross jeszcze szybciej zwiększała swój globalny zasięg – w latach 1960-1962 podwoiła się liczba krajów, w których otworzyła powiązane biura. Tylko w 1961 roku Touche Ross założyła swoje palcówki w Argentynie, na Bahamach, w Barbadosie, Brazylii, we Francji, na Jamajce, w Nowej Zelandii, Panamie, Peru, Portoryko, RPA, Rodezji Południowej i w Szwajcarii, a w dalszej części dekady nawiązała pierwszą współpracę z indyjskim rewidentem finansowym, co stało się podstawą Deloitte w Indiach.
Gwałtowny rozrost Touche Ross doprowadził do sformalizowania struktury, która funkcjonuje do dziś. Koncepcja firm członkowskich sięga 1974 roku, kiedy to powstała federacja 30 firm członkowskich Touche Ross. Dwanaście lat później Touche Ross tworzyły 54 jednostki w różnych krajach.
Dziś Deloitte to globalna sieć firm członkowskich. W 2016 r. osiem europejskich firm członkowskich zjednoczyło się pod nazwą Deloitte North West Europe, obecnie Deloitte North and South Europe. Kolejne połączenie objęło firmy członkowskie Deloitte z Australii, Chin, Japonii, Nowej Zelandii, Azji Południowo-Wschodniej i Tajwanu, które razem stworzyły Deloitte Asia Pacific. Najnowsze połączenie regionalne zaowocowało powstaniem Deloitte DCE GmbH, zatrudniającej ponad 6 000 specjalistów w Niemczech, Francji, Luksemburgu, Austrii i Europie Środkowej.
Podczas podróży służbowych miałem okazję odwiedzać niemal wszystkie kraje Europy. Dla młodego człowieka było to niezwykłe doświadczenie nie tylko z racji zdobywanej w ten sposób wiedzy o kontynentalnych gospodarkach, lecz także ze względu na możliwość poznania takich ośrodków kulturalnych jak Paryż, Madryt, Sewilla, Rzym, habsburski Wiedeń, Berlin, Bruksela, Antwerpia, Konstantynopol, Praga (gdzie w trakcie niektórych świąt dochodziło do starć między Czechami a Niemcami, gdzie często widywałem arcyksięcia austriackiego – gdy stacjonował ze swoim pułkiem w tym mieście – jak jeździł dwukółką, z małym tygrysem przytroczonym do tylnej osi powozu), Petersburg, carska Moskwa czy miasta krajów bałtyckich.
Sir William Plender, partner, Deloitte, Plender, Griffiths and Company, lata 1897–1946
