Dubbele materialiteit bevorderen door Impact Valuation

Auteurs: Frits Klaver, Inga Trofimova, Alissa Griffioen, Annoek Reitsema, Tatiana Kan

Het concept van dubbele materialiteit, dat zowel de impact van externe kwesties op een organisatie als de impact van de organisatie op de wereld in overweging neemt, is fundamenteel geweest in het begeleiden van entiteiten naar duurzame operaties. Traditionele DMA's, die vaak kwalitatief en op belanghebbenden gebaseerd zijn, kunnen echter leiden tot ambiguïteiten en inconsistenties bij het prioriteren en rapporteren van duurzaamheidskwesties. Dit document stelt een raamwerk voor dat een rigoureuzere, kwantitatieve benadering integreert met behulp van IMV (Impact Measurement and Valuation) om duidelijkheid, vergelijkbaarheid en objectiviteit in deze beoordelingen te verbeteren.

Het door Deloitte voorgestelde raamwerk schetst een tweesporige aanpak om IMV (Impact Measurement and Valuation) te integreren in DMA's (Decision-Making and Analysis). Het ene spoor begint met een kwantitatieve analyse die een robuuste, datagestuurde basis biedt en het stroomlijnen van daaropvolgende discussies met belanghebbenden vergemakkelijkt. Het alternatieve spoor begint met kwalitatieve input van belanghebbenden, die later wordt verfijnd met behulp van kwantitatieve gegevens verkregen uit Impact Measurement and Valuation. Dit flexibele raamwerk is ontworpen om aan verschillende organisatorische behoeften en contexten te voldoen, en verbetert daarmee het besluitvormingsproces met betrekking tot duurzaamheidsstrategieën.

Dit document belicht niet alleen de uitdagingen waarmee organisaties worden geconfronteerd bij de huidige DMA-praktijken, maar laat ook zien hoe verbeterde DMA's organisaties kunnen ondersteunen bij hun duurzaamheidsrapportage en voldoen aan opkomende regelgevingen zoals de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD). Door impact in monetaire termen te kwantificeren, kunnen organisaties een duidelijker en transparanter beeld geven van hun duurzaamheidsprestaties, waardoor vertrouwen wordt opgebouwd en een betere communicatie met belanghebbenden wordt gefaciliteerd.

Bovendien beschrijft het document de toepassing van dit verbeterde raamwerk specifiek op de financiële sectoren en holdings. Deze entiteiten worden geconfronteerd met unieke uitdagingen vanwege de complexiteit en schaal van hun activiteiten en impact. Een kwantitatieve benadering in de eerste plaats wordt aanbevolen voor deze sectoren om een solide basis te bieden voor materialiteitsbeoordelingen, waardoor de relevantie en nauwkeurigheid van wat materieel is, worden vergroot.

Hoewel de integratie van IMV (Impact Measurement and Valuation) in DMA-processen (Decision-Making and Analysis) een aanzienlijke vooruitgang betekent, is het een voortdurende reis van verfijning en aanpassing. Organisaties worden aangemoedigd om deze evolutie te omarmen en de potentiële langetermijnvoordelen te erkennen van het nemen van datagestuurde, impactvolle beslissingen.

Over het geheel genomen dient de paper als een cruciale bron voor organisaties die hun duurzaamheidspraktijken willen verbeteren door middel van nauwkeurigere en effectievere methoden. Het nodigt bedrijven uit om over te stappen van traditionele, vaak subjectieve beoordelingen naar een meer objectieve, kwantificeerbare en uitvoerbare aanpak, ter voorbereiding op een toekomst waarin corporate sustainability-inspanningen net zo meetbaar en transparant zijn als financiële inspanningen. Het document is bedoeld om de manier waarop organisaties hun materialiteit waarnemen en rapporteren te hervormen, waardoor ze in staat worden gesteld om meer verantwoorde en duurzame bedrijfspraktijken te hanteren.