Whitepaper over de EU-taxonomie en CSRD-beoordelingen van klimaatrisico's

De EU-taxonomie en de Draft ESRS E1 van de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) introduceren beiden de vereiste voor bedrijven om hun blootstelling aan klimaatgerelateerde risico's te beoordelen. Hoewel de regelgevingen met elkaar in verband staat, verschillen de minimumvereisten voor conforme klimaatrisico- en kwetsbaarheidsbeoordelingen enigszins. In dit whitepaper willen we meer duidelijkheid bieden door onze visie te delen op de interpretaties en praktische implicaties van het uitvoeren van klimaatrisicobeoordelingen voor zowel de EU-taxonomie als de CSRD Draft ESRS E1.

Voor het klimaatadaptatie-doel van de EU-taxonomie moeten bedrijven rekening houden met de levensduur van hun in aanmerking komende activiteiten, waarbij toekomstige IPCC-klimaatscenario's in aanmerking worden genomen voor activiteiten met een levensduur van ten minste tien jaar. Alle relevante objecten van de economische activiteit moeten worden overwogen, en de klimaatgerelateerde gevaren die in aanmerking moeten worden genomen, zijn degenen die een materieel risico vormen voor de geschikte activiteit. Materialiteit wordt gedefinieerd als de potentiële nadelige effecten op systeemelementen die de prestaties van de economische activiteit aanzienlijk belemmeren.

Voor de CSRD moeten bedrijven veel informatie geven over hun invloed op klimaatverandering en hoe klimaatverandering hun activiteiten beïnvloedt. Een belangrijke eis is om te beschrijven hoe ze materiële klimaatimpact, risico's en kansen identificeren en beoordelen. Dit omvat mogelijke financiële gevolgen van materiële fysieke risico's, materiële transitie-risico's en klimaatgerelateerde kansen. Klimaatrisicobeoordelingen moeten de materialiteit van klimaatgerelateerde risico's en kansen aangeven, inclusief fysieke en transitie-risico's, en de veerkracht van het bedrijf tegenover deze risico's beoordelen.

Samenvattend moeten bedrijven een gedegen beoordeling van klimaatrisico's en -kwetsbaarheden uitvoeren om aan beide voorschriften te voldoen. De belangrijkste verschillen liggen in de specifieke eisen voor de beoordelingen, waarbij de EU-taxonomie het accent legt op de levensduur en locatie van in aanmerking komende activiteiten, terwijl de CSRD zich richt op het identificeren en evalueren van fysieke en klimaatgerelateerde transitie-effecten, risico's en kansen op bedrijfsniveau.