De Europese telecomindustrie worstelt om waarde te creëren voor aandeelhouders en staat op een tweesprong. Geconfronteerd met een overschot aan capaciteit, bestaat het risico dat de geleidelijke daling van het rendement op geïnvesteerd kapitaal van de sector binnenkort in een vrije val terechtkomt.
Er zijn twee manieren om deze terugloop een halt toe te roepen: maximaliseer automatisering om een sprong in de efficiëntie van de kernactiviteiten te bereiken, en/of ga veel dieper door in de aanvullende markt voor digitale diensten. Met andere woorden, telco's moeten zich concentreren op het zo efficiënt mogelijk runnen van netwerken en/of aantrekkelijke digitale diensten ontwikkelen die kunnen concurreren met het beste dat internet te bieden heeft. Hoewel beide opties waarschijnlijk radicale veranderingen in de operationele modellen vereisen, zijn dit de enige manieren waarop telco's kunnen hopen de steun van investeerders te behouden.
Vandaag de dag zitten veel Europese telco's 'vast in het midden'. Ze streven ernaar succesvol te zijn in zowel kernconnectiviteit als daarbuiten, terwijl ze een duur geïntegreerd operationeel model handhaven.
Ironisch genoeg is de hoofdoorzaak van de dreigende crisis de investering van de telecomindustrie in zeer efficiënte glasvezel- en 5G-netwerken. Deze technologieën hebben geleid tot een stapsgewijze verandering in de capaciteit die beschikbaar is voor zowel consumenten als bedrijven, waardoor een situatie is ontstaan waarin de meeste telecomklanten nu alle connectiviteit hebben die ze in de nabije toekomst waarschijnlijk nodig zullen hebben: de industrie creëert zijn eigen overcapaciteit!