Hoewel veel organisaties duurzaamheid hoog in het vaandel hebben staan, is belasting over het algemeen nog geen belangrijk aandachtspunt in de talloze regels en voorschriften die moeten worden beheerd. Tax is vaak ook nog niet geïntegreerd in de duurzaamheidsstrategieën en -rapportage van bedrijven. In werkelijkheid is belasting echter al een belangrijk aspect van veel van de strategische en regelgevende initiatieven die organisaties moeten managen, als gevolg van de fundamentele rol die belasting speelt voor een goed functionerende samenleving.
Deze blog onderzoekt in het kort hoe duurzame belastingpraktijken en belastingtransparantie deel uitmaken van belangrijke EU-regelgeving op het gebied van duurzaamheid (rapportage) en wat dit betekent voor bedrijven. Het richt zich op hoe belastingen zijn geïntegreerd in de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD), de European Sustainability Reporting Standards (ESRS), de EU Taxonomy Regulation en de Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR).
Integratie van belastingen in de duurzaamheidsstrategie van het bedrijf is noodzakelijk om:
Verschillende internationale organisaties, waaronder de Verenigde Naties (VN), de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OECD), de Europese Unie (EU), de Principles for Responsible Investment van de VN (UN PRI), het Global Reporting Initiative (GRI) en het World Economic Forum (WEF), erkennen de belangrijke rol van belastingen in duurzame ontwikkeling en de schade die agressieve belastingstrategieën veroorzaken voor de samenleving en de economie. Dit is ook zichtbaar in de fiscale verwachtingen die verschillende internationale investeerders hebben ten aanzien van hun investeringen.
De hieronder besproken regelgeving hangt met elkaar samen en vormt een integraal onderdeel van het bredere EU-kader voor duurzame financiering en de Europese Green Deal. Ambities van dit raamwerk zijn onder andere het verleggen van kapitaalstromen naar duurzame investeringen, systemische integratie van Duurzaamheid in risicomanagement en het bevorderen van transparantie. Bij al deze ambities is het duidelijk dat belastingen relevant zijn, gezien hun fundamentele rol in de financiering van maatschappelijke basisbehoeften en als beleidshefboom voor het stimuleren van duurzame ontwikkeling.
De Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) en de European Sustainability Reporting Standards (ESRS) moderniseren en versterken de regels met betrekking tot de sociale en milieu-informatie die bedrijven moeten rapporteren. De regels zullen ervoor zorgen dat investeerders en andere belanghebbenden toegang hebben tot de informatie die ze nodig hebben om de impact van bedrijven op mens en milieu te beoordelen, en voor investeerders om financiële risico's en kansen als gevolg van klimaatverandering en andere duurzaamheidskwesties te beoordelen.
Als een onderneming en haar stakeholders op basis van de vereiste dubbele materialiteitsbeoordeling van mening zijn dat belastingen een materieel onderwerp is, is de organisatie verplicht om informatie hierover openbaar te maken in overeenstemming met het ESRS. Als de vereiste norm niet beschikbaar is, wat het geval is voor belastingen, kunnen entiteiten de normen van het Global Reporting Initiative (GRI) gebruiken om te rapporteren over materiële onderwerpen. Voor Tax betekent dit dat de GRI 207 Tax standaard kan worden gebruikt voor rapportage onder de CSRD.
Of Tax al dan niet als een materieel onderwerp wordt beschouwd, hangt af van het proces en de uitkomst van de materialiteitsbeoordeling, waarvoor criteria zijn beschreven in het ESRS. Dit proces bouwt voort op het GRI-materialiteitsproces, dat al door veel organisaties wereldwijd is toegepast.
Naast het opnemen van belastingen in de materialiteitsbeoordeling, moet ook rekening worden gehouden met belastingen in de algemene informatieverschaffing van ESRS 2. Deze standaard, die van toepassing is op alle duurzaamheidsthema's, omvat vier dimensies: (1) bestuur, (2) strategie, (3) impact, risico- en kansenbeheer, en (4) statistieken en doelstellingen.
Tenslotte, in een combinatie van ESRS 2 en ESRS S3 'Affected Communities', worden belastingen specifiek genoemd als iets dat gevolgen kan hebben voor getroffen gemeenschappen, bijvoorbeeld "... agressieve strategieën om belastingen te minimaliseren, met name met betrekking tot activiteiten in ontwikkelingslanden..." .
Wanneer belastingen niet als een belangrijk onderwerp worden beschouwd, bijvoorbeeld omdat andere onderwerpen een hogere prioriteit hebben en/of omdat belastingen onder de materialiteitsdrempel vallen, kunnen organisaties er nog steeds voor kiezen om vrijwillig te rapporteren over belastingzaken. Bedrijven die ervoor kiezen om hun fiscale aanpak en gegevens te delen, doen dat om verschillende redenen, bijvoorbeeld om te voldoen aan specifieke eisen op het gebied van informatieverschaffing over belastingen (bijv. UK Tax Strategy en EU Public Country-by-Country Reporting), waarbij duurzaamheid centraal staat. De kern is vaak de bereidheid om een verantwoorde belastingaanpak te laten zien, in verhalen en gegevens, om zo tegemoet te komen aan maatschappelijke verwachtingen en in lijn te zijn met duurzame bedrijfsstrategieën van organisaties. Dit helpt vertrouwen op te bouwen binnen gemeenschappen en versterkt de license to operate.
De Taxonomieverordening van de EU stelt bedrijven in staat om een gemeenschappelijke definitie te hanteren van economische activiteiten die als duurzaam voor het milieu kunnen worden beschouwd. In deze verordening wordt, door toepassing van de OECD-richtlijnen voor verantwoord ondernemen, belasting beschouwd als een van de minimumwaarborgen, naast mensenrechten, omkoping/corruptie en eerlijke concurrentie. Naleving van deze minimumwaarborgen is een voorwaarde voor naleving van de Taxonomy Regulation van de EU.
Voor Tax betekent dit onder andere dat organisaties:
De technische expertgroep voor duurzame financiering van de EU wijst erop dat "goedkeuring van de GRI 207-norm wordt aanbevolen als indicator voor een ambitieuzer begrip van belastingrechtvaardigheid door een onderneming". In wezen betekent dit dat het gebruik van GRI 207 helpt om te voldoen aan de minimale fiscale waarborg zoals vereist door de Taxonomy Regulation van de EU.
De Sustainable Finance Disclosures Regulation (SFDR) is het transparantiekader van de EU dat bepaalt hoe financiële marktdeelnemers duurzaamheidsinformatie openbaar moeten maken. Onder de SFDR is Belasting op meerdere manieren relevant, waaronder:
Als het gaat om verantwoord beleggen, loopt de door de VN ondersteunde organisatie Principles for Responsible Investment (PRI) voorop met haar uitgebreide onderzoek en het bieden van praktische richtlijnen om beleggers en vermogensbeheerders te helpen Belastingen effectief te integreren in verantwoorde beleggingsstrategieën.
Een toenemend aantal investeerders maakt nu publiekelijk hun fiscale verwachtingen voor investeringen bekend en gebruikt methoden zoals aandeelhoudersbetrokkenheid en stemmen om verantwoordelijke belastingpraktijken te benadrukken als essentieel voor duurzame ontwikkeling en bedrijfsrisicobeheer. Tax transparantie is een cruciale eerste stap in deze dialogen. Opmerkelijke recente voorbeelden zijn aandeelhoudersstemmen waarbij investeerders multinationals hebben aangespoord om hun belastingaanpak bekend te maken en daarmee GRI 207 toe te passen.
In de context van het bovenstaande is het interessant om de volgende resultaten te zien uit het onderzoek van Deloitte Global Tax Policy van 2023:
We verwachten dat deze bevindingen in de komende 2 tot 3 jaar zullen veranderen, gezien de manier waarop belastingen deel uitmaken van de hierboven besproken EU-duurzaamheidsregelgeving en met de aanstaande verplichte openbare EU-rapportage per land. In het bijzonder verwachten we dat het percentage respondenten dat verwacht hun fiscale communicatie af te stemmen op een fiscale transparantienorm aanzienlijk zal toenemen.
Tot slot bieden we enkele aanbevelingen die nuttig kunnen zijn voor de voortdurende vooruitgang van duurzame belastingpraktijken: