Jaka stawka akcyzy dla olejów napędowych niespełniających wymagań jakościowych?

Wyrok NSA dotyczy interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Podatnik wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w związku z wątpliwościami dotyczącymi możliwości zastosowania zerowej stawki akcyzy w stosunku do wyrobu o kodzie CN 2710 19 41, który nie spełnia wymagań jakościowych oraz sprzedawany jest jako przeznaczony do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Dodatkowo w stanie faktycznym, wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy wyrób wykorzystywany jest przez jego nabywców wyłącznie jako olej procesowy bądź technologiczny.

W uzyskanej interpretacji oraz wyrokach sądów administracyjnych, wydanych na skutek zaskarżenia interpretacji, stwierdzono, że mimo braku spełnienia wymagań jakościowych oraz przeznaczenia oleju o kodzie CN 2710 19 41 do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wyrób ten należy opodatkować stawką akcyzy przewidzianą w art. 89 ust. 1 pkt 14 Ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 722, dalej: „Ustawa akcyzowa”), tj. stawką akcyzy dla pozostałych paliw silnikowych.

Ostatecznie NSA w omawianym wyroku wskazało, iż potencjalna możliwość użycia wyrobu jako paliwo silnikowe jest decydująca dla zastosowania pozytywnej stawki podatku akcyzowego. Bez znaczenie pozostaje bowiem kwestia jego faktycznego przeznaczenie do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Końcowo NSA stwierdził, że dla przedmiotowych wyrobów właściwa będzie stawka przewidziana dla pozostałych paliw silnikowych określona w art. 89 ust. 1 pkt 14 Ustawy akcyzowej. Zdaniem Sądu, niespełnianie wymagań jakościowych wyłącza możliwość zastosowania stawki określonej w art. 89 ust. 1 pkt 6 Ustawy akcyzowej, tj. stawki akcyzy właściwej dla olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 43 i 2710 20 11 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach.

Niniejszy wyrok NSA jest o tyle istotny, iż jest odmienny od szeregu interpretacji wydawanych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznych stanach faktycznych. Od jakiegoś czasu bowiem Dyrektor KIS wskazywał w interpretacjach na prawo do stosowania stawki 0 zł w takich przypadkach, kiedy oleje napędowa nie spełniają wymagań jakościowych oraz są przeznaczone i faktycznie zużywane na cele inne niż napędowe czy opałowe.

Rozbieżność w interpretacji przepisów prawa skutkuje niepewnością w ich stosowaniu. Podmioty, które dziś stosują stawkę 0 zł i nie posiadają wydanej wiążącej interpretacji indywidualnej potwierdzającej taką możliwość powinny przeanalizować czy ta stawka jest faktycznie zasadna. Natomiast te podmioty, które mają interpretację powinny zweryfikować, czy posiadana interpretacja nadal daje im ochronę biorąc pod uwagę ostatnie szerokie zmiany w przepisach akcyzowych